Pondycherry
Door: Jelle de Jong
Blijf op de hoogte en volg Jelle
12 Januari 2008 | India, Haiderabad
Beste vrienden/ familie/ kennissen enz.
Ten eerste wens ik jullie allemaal een bijzonder gelukkig nieuwjaar. Ik maak het goed. Ik hoop dat het met jullie net zo gaat. Ik heb met kerst en oud en nieuw een super vakantie met Arienne gehad.
Het begon niet al te goed. Ik moest haar namelijk om 2 uur 's ochtends van het vliegveld ophalen en de autorickshawchauffeur wist niet waar het vliegveld was. Hij vroeg het af en toe wel aan voorbijgangers. Die zeiden dan ; Ga hier bij het volgende kruispunt links. Vervolgens reed hij bij dat kruispunt doodleuk rechtdoor en zo ging het even door. Dus dat schoot niet echt op. De receptionist van het hotel waar wij logeerden verzekerde mij dat we 24 uur per dag in en uit konden checken. Bij het hotel terug gekomen was het hek op slot. De receptionist lag te slapen op de grond en was op die afstand niet wakker te krijgen. Het is dus alleen 24 uur check-in als je over het hek kan klimmen en hem wakker maakt.
In sneltrein vaart hebben wij alle toeristische plekken in Hyderabad bezocht. We begonnen met de charminar en daarop volgden een grote wit marmere Hindoe tempel genaamd Birla Mandir, het Calcondafort, de dierentuin, het boeddha beeld in het meer waar Hyderabad bekend om staat, de Qutub Shahi Tombs en een bollywood film. De dierentuin was echt een grote grap. Bij de ingang hing een bord waar 5 regels op stonden die iets verboden. Die werden alle 5 meer als te doen regels beschouwd. Dieren werden met popcorn en bananenschillen bekogeld, over al zag je plastic flessen (het enige wat niet mee het park in mocht), en iedereen schreeuwde, enzovoort. De verblijven van de dieren zijn heel anders geregeld dan in Nederland. Als je wilt kun je hier bij een hele hoop dieren zo naar binnenstappen. Niet bij allemaal natuurlijk maar als je een neushoorn of olifant wil aaien kan dat hier geregeld worden. Verder viel het me enorm op dat als ik met Arienne over straat loop ineens iedereen foto's van ons wil maken. Dat heeft meer met haar dan met mij te maken want normaal vragen ze dat vrijwel nooit. Het liefst moet er dan nog een kind of een van hun vrienden bij op. Dat is twee keer grappig, twee keer gaat het nog maar daarna wordt het wat vervelend. Vooral omdat jij degene bent die in verlegenheid wordt gebracht, omdat je eigenlijk moeilijk nee kan zeggen. Maar daar hadden wij wat op gevonden. Als iemand ons vroeg mag ik een foto van jullie maken, dan antwoorden wij; vijf roepies. Dan zag je ze even schrikken en volgens mij wilde sommigen het nog echt geven ook. We namen het niet aan, maar zo hadden wij tenminste ook nog een beetje lol aan het geheel. Wat ik nog wel het mooiste aan de Birla Mandir tempel vond was de bewaker. Die had het met zijn piloten zonnebril, groene uniform, petje en dubbelloops jachtgeweer geen slecht figuur geslagen als boswachter maar als bewaker van een tempel zag het er wat vreemd uit.
Dan nog even iets leuk over Hyderabad. Hier werd tot voor kort het huwelijk geregeld door de ouders. Dat is zich nu een beetje aan het verplaatsen naar contact advertenties in de plaatselijke krant. Degenen die ze schrijven zullen wel gedacht hebben, als je iets doet, doe het dan ook meteen goed. Gezocht : Knappe, lange jongeman, tussen de 25 en 30 jaar, bij voorkeur advocaat of dokter van goede huize. Je iets aansmeren zijn ze ook goed in. Als je hier bij het winkelcentrum komt, staan er altijd een paar mannen die je een zonnebril proberen aan te smeren. Hij begon op 1600 roepies (ongeveer 30 euro) en liet de prijs steeds verder zakken tot ongeveer 350 roepies (ongeveer 7) Ik had hem al een paar keer uitgelegd dat ik er geen wilde. Toen zei hij in Hindi tegen z'n vrienden iets over mij. Ik wist niet precies wat maar ik vertelde hem in Hindi dat ik het te duur vond. Hij schrok er zo van dat hij de bril aanbood voor 100 (minder dan 2 euro) Maarja de kwaliteit zal er dan ook wel naar geweest zijn.
Kerst was een bijzondere ervaring. Dat hebben we gevierd bij de directeur van dit instituut met wijn, kalkoen en een waterpijp. Raar maar het was wel heel gezellig.
Omdat Hyderabad na een week toch wat saai wordt en wij wat van India wilden zien zijn we naar Pondycherry geweest. Dat was nog een hele toer om er te komen. Indiase mensen reserveren hun treinkaartjes zover vooruit dat je normaal maar moeilijk een ticket kan krijgen. Daarom hebben ze hier een Tourist Quota. Zodat je met een toerist visa altijd een treinkaartje kan krijgen.
Rickshawrijders vragen graag te veel geld. Officieel moeten ze op de taxi-meter rijden. Rijden ze volgens hun eigen vastgestelde prijs dan betaal je twee keer zoveel. Rijdt de taxi op de meter dan is de kans groot dat de chauffeur een extra blokjes om doet in de hoop dat jij de weg niet kent en zo wat meer geld te krijgen. Zo ging het dus ook toen we naar het treinstation gingen. We moesten naar het oosten, en dat wist de chauffeur ook, en daarom begon hij doodleuk naar het westen te rijden. ICCO &kerkinactie weten niet half hoe bruikbaar dat kompas is geweest dat ik voor sinterklaas heb gekregen. Na de treinreis van 12 uur met de bus verder door de provincie Tamil nadu. De busreis van 8 uur was echt prachtig. In deze streek hebben ze de golfplaten nog niet ontdekt of vinden ze die net als ons lelijk en dus hebben ze nog de rieten en kleine dakpannen daken. Echt een prachtig gebied. Pondycherry zelf was erg mooi zoals jullie dadelijk op de foto's kunnen zien. Verder waren er net als in de rest van India (dat ik gezien heb) de brommers erg populair. Dat zijn hier de vervoersmiddelen zoals wij de auto kennen. Kind op de tank, vader rijdt en de vrouw zit achterop. Verder zitten ze het liefst met 2 andere vrienden op de brommer. Dat heeft zo zijn voordelen want de politie is wat strenger aan het controleren op bellen onder het rijden (wat ik op een schakelbrommer nog steeds erg knap vind). Dat hebben ze heel handig opgelost door de vriend die in het midden zit het mobieltje vast te laten houden. Verder houden ze van alles wat geluid maakt. Erg populair zijn dan ook de deurbellen en een muziekje wat je hoort als je achteruit rijdt met de auto. Bijvoorkeur Lambadda of een kerstliedje. Na een weekje uitgewaaid te hebben aan het strand zijn we weer terug gegaan. Die 2000 km hebben we toch aardig goedkoop gedaan. Zo'n 20 euro per persoon.
Voor mij begint nu dus deel 2 van de reis. Iedereen die Arienne ziet, geef haar een knuffel van mij, maar zeg er geen happy new year bij want daar heeft ze volgens mij een klein trauma aan overgehouden.
Ik wil iedereen die ruimte heeft gekocht om foto's te plaatsen enorm bedanken. Degene die dat nog wil doen. Doe geen moeite ik kan inmiddels 1100 foto's en iets van 13 filmpjes uploaden en dat haal ik nooit.
Ik probeer bij deze wat foto's te uploaden verzien van commentaar.
Tot de volgende keer!
Met vriendelijke groet
Jelle
Ten eerste wens ik jullie allemaal een bijzonder gelukkig nieuwjaar. Ik maak het goed. Ik hoop dat het met jullie net zo gaat. Ik heb met kerst en oud en nieuw een super vakantie met Arienne gehad.
Het begon niet al te goed. Ik moest haar namelijk om 2 uur 's ochtends van het vliegveld ophalen en de autorickshawchauffeur wist niet waar het vliegveld was. Hij vroeg het af en toe wel aan voorbijgangers. Die zeiden dan ; Ga hier bij het volgende kruispunt links. Vervolgens reed hij bij dat kruispunt doodleuk rechtdoor en zo ging het even door. Dus dat schoot niet echt op. De receptionist van het hotel waar wij logeerden verzekerde mij dat we 24 uur per dag in en uit konden checken. Bij het hotel terug gekomen was het hek op slot. De receptionist lag te slapen op de grond en was op die afstand niet wakker te krijgen. Het is dus alleen 24 uur check-in als je over het hek kan klimmen en hem wakker maakt.
In sneltrein vaart hebben wij alle toeristische plekken in Hyderabad bezocht. We begonnen met de charminar en daarop volgden een grote wit marmere Hindoe tempel genaamd Birla Mandir, het Calcondafort, de dierentuin, het boeddha beeld in het meer waar Hyderabad bekend om staat, de Qutub Shahi Tombs en een bollywood film. De dierentuin was echt een grote grap. Bij de ingang hing een bord waar 5 regels op stonden die iets verboden. Die werden alle 5 meer als te doen regels beschouwd. Dieren werden met popcorn en bananenschillen bekogeld, over al zag je plastic flessen (het enige wat niet mee het park in mocht), en iedereen schreeuwde, enzovoort. De verblijven van de dieren zijn heel anders geregeld dan in Nederland. Als je wilt kun je hier bij een hele hoop dieren zo naar binnenstappen. Niet bij allemaal natuurlijk maar als je een neushoorn of olifant wil aaien kan dat hier geregeld worden. Verder viel het me enorm op dat als ik met Arienne over straat loop ineens iedereen foto's van ons wil maken. Dat heeft meer met haar dan met mij te maken want normaal vragen ze dat vrijwel nooit. Het liefst moet er dan nog een kind of een van hun vrienden bij op. Dat is twee keer grappig, twee keer gaat het nog maar daarna wordt het wat vervelend. Vooral omdat jij degene bent die in verlegenheid wordt gebracht, omdat je eigenlijk moeilijk nee kan zeggen. Maar daar hadden wij wat op gevonden. Als iemand ons vroeg mag ik een foto van jullie maken, dan antwoorden wij; vijf roepies. Dan zag je ze even schrikken en volgens mij wilde sommigen het nog echt geven ook. We namen het niet aan, maar zo hadden wij tenminste ook nog een beetje lol aan het geheel. Wat ik nog wel het mooiste aan de Birla Mandir tempel vond was de bewaker. Die had het met zijn piloten zonnebril, groene uniform, petje en dubbelloops jachtgeweer geen slecht figuur geslagen als boswachter maar als bewaker van een tempel zag het er wat vreemd uit.
Dan nog even iets leuk over Hyderabad. Hier werd tot voor kort het huwelijk geregeld door de ouders. Dat is zich nu een beetje aan het verplaatsen naar contact advertenties in de plaatselijke krant. Degenen die ze schrijven zullen wel gedacht hebben, als je iets doet, doe het dan ook meteen goed. Gezocht : Knappe, lange jongeman, tussen de 25 en 30 jaar, bij voorkeur advocaat of dokter van goede huize. Je iets aansmeren zijn ze ook goed in. Als je hier bij het winkelcentrum komt, staan er altijd een paar mannen die je een zonnebril proberen aan te smeren. Hij begon op 1600 roepies (ongeveer 30 euro) en liet de prijs steeds verder zakken tot ongeveer 350 roepies (ongeveer 7) Ik had hem al een paar keer uitgelegd dat ik er geen wilde. Toen zei hij in Hindi tegen z'n vrienden iets over mij. Ik wist niet precies wat maar ik vertelde hem in Hindi dat ik het te duur vond. Hij schrok er zo van dat hij de bril aanbood voor 100 (minder dan 2 euro) Maarja de kwaliteit zal er dan ook wel naar geweest zijn.
Kerst was een bijzondere ervaring. Dat hebben we gevierd bij de directeur van dit instituut met wijn, kalkoen en een waterpijp. Raar maar het was wel heel gezellig.
Omdat Hyderabad na een week toch wat saai wordt en wij wat van India wilden zien zijn we naar Pondycherry geweest. Dat was nog een hele toer om er te komen. Indiase mensen reserveren hun treinkaartjes zover vooruit dat je normaal maar moeilijk een ticket kan krijgen. Daarom hebben ze hier een Tourist Quota. Zodat je met een toerist visa altijd een treinkaartje kan krijgen.
Rickshawrijders vragen graag te veel geld. Officieel moeten ze op de taxi-meter rijden. Rijden ze volgens hun eigen vastgestelde prijs dan betaal je twee keer zoveel. Rijdt de taxi op de meter dan is de kans groot dat de chauffeur een extra blokjes om doet in de hoop dat jij de weg niet kent en zo wat meer geld te krijgen. Zo ging het dus ook toen we naar het treinstation gingen. We moesten naar het oosten, en dat wist de chauffeur ook, en daarom begon hij doodleuk naar het westen te rijden. ICCO &kerkinactie weten niet half hoe bruikbaar dat kompas is geweest dat ik voor sinterklaas heb gekregen. Na de treinreis van 12 uur met de bus verder door de provincie Tamil nadu. De busreis van 8 uur was echt prachtig. In deze streek hebben ze de golfplaten nog niet ontdekt of vinden ze die net als ons lelijk en dus hebben ze nog de rieten en kleine dakpannen daken. Echt een prachtig gebied. Pondycherry zelf was erg mooi zoals jullie dadelijk op de foto's kunnen zien. Verder waren er net als in de rest van India (dat ik gezien heb) de brommers erg populair. Dat zijn hier de vervoersmiddelen zoals wij de auto kennen. Kind op de tank, vader rijdt en de vrouw zit achterop. Verder zitten ze het liefst met 2 andere vrienden op de brommer. Dat heeft zo zijn voordelen want de politie is wat strenger aan het controleren op bellen onder het rijden (wat ik op een schakelbrommer nog steeds erg knap vind). Dat hebben ze heel handig opgelost door de vriend die in het midden zit het mobieltje vast te laten houden. Verder houden ze van alles wat geluid maakt. Erg populair zijn dan ook de deurbellen en een muziekje wat je hoort als je achteruit rijdt met de auto. Bijvoorkeur Lambadda of een kerstliedje. Na een weekje uitgewaaid te hebben aan het strand zijn we weer terug gegaan. Die 2000 km hebben we toch aardig goedkoop gedaan. Zo'n 20 euro per persoon.
Voor mij begint nu dus deel 2 van de reis. Iedereen die Arienne ziet, geef haar een knuffel van mij, maar zeg er geen happy new year bij want daar heeft ze volgens mij een klein trauma aan overgehouden.
Ik wil iedereen die ruimte heeft gekocht om foto's te plaatsen enorm bedanken. Degene die dat nog wil doen. Doe geen moeite ik kan inmiddels 1100 foto's en iets van 13 filmpjes uploaden en dat haal ik nooit.
Ik probeer bij deze wat foto's te uploaden verzien van commentaar.
Tot de volgende keer!
Met vriendelijke groet
Jelle
-
12 Januari 2008 - 10:13
Leon En Maartje:
Hoi Jelle,
Prachtige foto's! En weer een fantastisch verhaal!
Fijn dat je Arienne weer hebt gezien en zo te zien en te lezen hebben jullie het fantastisch gehad!
Heel veel pezier en avontuur gewenst! We lezen het wel weer.
Groetjes,
Leon en Maartje -
12 Januari 2008 - 10:38
Wim:
mooie foto's gemaakt !
Succes met het vervolg,
Wim -
12 Januari 2008 - 13:37
Mamma:
Man, wat een avontuur is die reis van jou toch! Heb weer genoten van je verhaal en de prachtige foto's. Je doet het geweldig als kameel! En Ariënne krijgt binnenkort haar knuffel!!!
Heel veel liefs, mamma. -
12 Januari 2008 - 18:44
Karlijn:
Ha Jellie!!
Geloof dat jullie het leuk gehad hebben samen he..;)!! Haha.. Denk niet dat k haar zie binnenkort, maar zal eraan denken! btw. heb eindelijk mijn theorie-certificaat binnen, jawel 1 fout..:P Papa was weer trots..:) Ik zal je wel weer ff een roddelupdate sturen via de mail..;) want da hoeft natuurlijk niej iedereen te weten he..:P!! HEel veel plezier nog daar en we missen je natuurlijk onwijs!!
Liefs Karlijn -
13 Januari 2008 - 17:55
Joost:
Heeeuujj man Jelles,
Wat een foto's man, supermooi! Ik zou toch maar ff proberen die 1100 te halen xD Ahja vermaak je nog ff daaro!
Jooooow
Joost -
13 Januari 2008 - 22:40
Oma:
Mooie foto,s heb je weer gemaakt en jouw verhaal was weer boeiend. Wat vond ik het fijn, dat je mij vanmorgen belde. Het was fijn om even jouw stem te horen. Pas goed op jezelf . Heel veel liefs van Oma.
-
14 Januari 2008 - 14:15
Noortje:
Hee Jelle,
Genoten van je foto's en supertof dat je aan een waslijn hebt gedacht voor me! Zelfs de fiets ingezet als waslijn. Het blijft leuk te zien hoe zoiets stoms als een waslijn per cultuur/land/volk verschilt. Leuk voor de verzameling. Bedankt! Je 'kameraden'-foto is mooi. Da's pas lol hebben.
Groetjes en succes verder.
Noortje
-
14 Januari 2008 - 15:52
Lars:
Jelle,
Ik ken je zeker nog, ik reageer n beetje laat maar leuk om je verhalen te lezen.
mooie tijd nog!
Lars -
15 Januari 2008 - 15:06
Ruud (en Jolanda):
Hoi Jelle
Ooo.... was je een kameel?
Niet teveel oogcontact maken daar in die dierentuin. Inderdaad hele mooie foto's.
heel veel groetjes van Ruud en de rest.
-
16 Januari 2008 - 13:01
Estelle:
Heey Jelle!
Leuke foto's heb je gemaakt zeg! Lukt het al een beetje met het leren van urdu? haha kunnen ze je in die taal ook niet meer belazeren:P Owja, ik heb een verklaring van geen bezwaar gekregen van het veiligheidsonderzoek. Dus ik kom steeds dichter bij het mogen schieten:P (pas maar op als je in brabant gaat wonen!) groetjes!
Stel -
17 Januari 2008 - 15:00
Tante Lia:
had oma Greet aan de telefoon ze vindt dat ik maar weer eens een reactie moet geven op je onderhoudende verhalen! India is prachtig en je foto,s ook.tot de volg.keer.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
