Medak
Door: Jelle de Jong
Blijf op de hoogte en volg Jelle
28 April 2008 | India, Haiderabad
Beste vrienden,familie,kennissen Enzo.
Met mij gaat het goed. Ik hoop dat het met jullie net zo gaat. Mijn eerste blog sinds ik jarig ben geweest. Volgens de maatstaven die ze in India gebruiken ben ik nu 20 jaar want zij tellen in welk levensjaar je zit en niet hoeveel je er al op hebt zitten. Vond het wel mooi om te zien hoeveel mensen vroegen of ik het nog een beetje had gevierd, want dat heb ik zeker gedaan. Twee Amerikaanse studenten hadden mij uit eten genomen ter gelegenheid van mijn verjaardag. En wel naar de Mac Donalds. Dat gaat wel even wat anders dan in Nederland. Ze komen het brengen, als je dan je rotzooi weg wilt gooien dan komt er iemand om je blad uit handen te nemen en als je dan voor hem de prullenbak open wilt houden dan komt er weer iemand anders om dat voor jou te doen. Als je dan besluit om je stoel aan te schuiven zijn ze al klaar en voor je bij je stoel bent hebben zij hem al aangeschoven. En vlak voor je bij de deur bent hebben zij hem al voor je geopend. Dat is dus een hele rare gewaarwording als je fastfood restaurants in Nederland gewend bent, maar heb er wel een mooi Ik-ben-jarig-Mac-Donalds-kroontje aan overgehouden. Toen door naar een luxe-appartement in Banjara Hills waar een groep Amerikanen een game-night/feest hadden. Dus dat eindigde nogal wild. Dus mijn verjaardag was zeker geslaagd.
De rest van de afgelopen twee weken heb ik de workshop : peace & art gevolgd. Die werd gegeven door een schilder uit Goa die er meer uitzag alsof hij van Jamaica kwam met zijn reusachtige zonnebril, rasta haren, tatoeages, strakke spijkerbroeken met peace tekens. Maar hij was wel lachen en begon elke les met : ik wil dat jullie allemaal relaxen en ontspannen en dat de kunst uit jullie hart komt. Beetje vage boel dus, maar wel lachen. Vorig weekend vierde de academische coördinator haar verjaardag door een dagtrip naar Medak te organiseren. Medak is vooral populair vanwege zijn kathedraal. Wij waren daar ere-gasten. Wij werden voorin de kerk geïnstalleerd en moesten daar 2 en half uur luisteren naar een Telugu preek/dienst. In die katholieke kerk ging het van knielen, zitten, staan weer naar knielen met een snelheid die wat weg had van hoofd-schouders-knie en teen weg had. Toen moesten we ons voorstellen aan die hele kerk, en er zaten vies veel mensen in die kerk, dus dan voel je je wel even ongemakkelijk. Toen mochten de mensen geld offeren. Het was wel mooi om te zien dat mensen die dus echt geen geld hebben dan wel een geitje naar de kerk brengen, respect. Vooral de gezichten van de priesters die er volgens mij niet echt op zaten te wachten waren mooi. We gingen daar trouwens heen met een busje. En het mooie daaraan was dat ik (omdat ik op de bijrijdersstoel zat) voor linker knipperlicht mocht spelen. Dat houdt vooral in dat je andere auto's gebaard dat ze moeten stoppen als je wilt afslaan en zij je willen inhalen. Maar dat was wel mooi werk. Na de kerkdienst kregen we een rondleiding door een school uit koloniale tijd. Je kan een hoop zeggen over die tijd, maar ze konden toen wel mooie gebouwen maken. Binnen hadden ze een plank hangen met daarop allerlei munten uit Europa en zie daar ineens een oud dubbeltje en kwartje, dat was wel maf om te zien. Toen naar een oude dam waar we gezwommen hebben. En dan denk je, lekker een groot koud meer, is het water warmer dan een bad. Je moest echt een stuk het meer in en dan een beetje duiken om het koud te krijgen. Het is hier trouwens nu enorm heet en rond het middag uur staat de zon zo hoog dat er bijna geen schaduw meer is. Het was wel mooi werk om een andere student te leren zwemmen. Dat kunnen de meeste mensen hier niet. Op een dicht geknoopte broek met lucht erin. Toen we net uit het water waren zagen we een waterslang, dus toen was het zwemmen ook over. Over slangen gesproken. Hier in de tuin heeft een tuinman een Python gevangen. Dat is best een grote, zware slang en nog giftig ook. Hij was er zo trots op dat hij meteen op zijn fiets met zak en al vertrok naar de dierentuin waar ze de slang nog aangenomen hebben ook.
Afgelopen maandag een afscheid feestje voor Claire georganiseerd. Dus ik heb voor die gelegenheid panneNkoeken gebakken. Ging allemaal niet zoals het hoorde, met normaal brood boter als bakboter en wokpannen zonder steel als bakpannen. Maar uiteindelijk wel wat in elkaar geflanst en dat een van de studenten de rest van de avond steeds zei dat ze ging ontploffen omdat ze zoveel had gegeten vond ik wel een mooi compliment. De dag daarna met ons groepje Claire naar het nieuwe vliegveld gebracht. Dat is alsof je de toekomst binnenstapt. Niet normaal. Het nieuwe vliegveld heeft wel wat problemen. Zo zijn er bijvoorbeeld mensen die vroeger land hadden waar nu dus dat vliegveld is en die vinden het nu hun recht om op de stoep daar hun lunch te gebruiken en naar de vliegtuigen te kijken.
De laatste dagen vooral druk geweest met het regelen van mijn Sri Lanka reis om mijn visa te verlengen. Vanavond hebben we hier een Cook & Share omdat de twee studenten van Tanzania vanavond weg gaan. En origineel als ik ben ga ik dus pannenkoeken bakken. Ingrediënten daarvoor kun je hier alleen kopen in "the big bazaar". Dat gaat dan zo. Je komt bij de algemene ingang : Bewaker, die je fouilleert en je tas controleert. Dan naar een aparte afdeling waar je je tas moet afgeven, daar wordt door de tweede bewaker je tas nog een keer gecontroleerd. Dan de bazaar zelf in, nog een keer door een metaaldetector en je wordt nog een keer gefouilleerd. Dan moet je dus de ingrediënten uit "the imported bazaar" halen. Daar reken je af bij de kassa, dan moet je twee meter verder je tasje en de bon laten controleren door een bewaker die er dan nog een stempel op zet. Dan bij de normale kassa de rest afrekenen en dan door nog een bewaker het nog een keer laten controleren voor nog een stempel........... Als we dit in Nederland nou ook krijgen dan is het zeker snel gedaan met het aantal winkeldiefstallen. Net buiten de Big Bazaar werd ik lastig gevallen door twee bedelaarsters, en ik zeg alvast, het was niet eerlijk want zij waren met zijn tweeën en ik had mijn handen vol. De een zat aan mijn broek, om te voelen of ik klein geld had, toen begon de ander aan mijn boodschappentas te zitten. In mijn andere hand had ik een fles maaza, en toen ik probeerde bij de ene mijn boodschappen tas weg te trekken had de ander mijn fles maaza open gedraaid. Toen ik dat doorkreeg trok aan die fles waarop zij losliet en ik maaza over mij heen kreeg. Zij maakten daarvan gebruik om de fles helemaal uit m'n hand te trekken en het op een rennen te zetten. Het ergste was dat ik mijn kleren de dag daarvoor nog had gewassen, en dat is met de hand echt geen licht karweitje. Voor de liefhebbers onder jullie, rol een spijkerbroek een paar keer door het stof en probeer hem dan met de hand schoon te krijgen.
Ik ga nu pannenkoeken bakken, tot de volgende keer!
Groeten,
Jelle
Kane - damn those eyes
Met mij gaat het goed. Ik hoop dat het met jullie net zo gaat. Mijn eerste blog sinds ik jarig ben geweest. Volgens de maatstaven die ze in India gebruiken ben ik nu 20 jaar want zij tellen in welk levensjaar je zit en niet hoeveel je er al op hebt zitten. Vond het wel mooi om te zien hoeveel mensen vroegen of ik het nog een beetje had gevierd, want dat heb ik zeker gedaan. Twee Amerikaanse studenten hadden mij uit eten genomen ter gelegenheid van mijn verjaardag. En wel naar de Mac Donalds. Dat gaat wel even wat anders dan in Nederland. Ze komen het brengen, als je dan je rotzooi weg wilt gooien dan komt er iemand om je blad uit handen te nemen en als je dan voor hem de prullenbak open wilt houden dan komt er weer iemand anders om dat voor jou te doen. Als je dan besluit om je stoel aan te schuiven zijn ze al klaar en voor je bij je stoel bent hebben zij hem al aangeschoven. En vlak voor je bij de deur bent hebben zij hem al voor je geopend. Dat is dus een hele rare gewaarwording als je fastfood restaurants in Nederland gewend bent, maar heb er wel een mooi Ik-ben-jarig-Mac-Donalds-kroontje aan overgehouden. Toen door naar een luxe-appartement in Banjara Hills waar een groep Amerikanen een game-night/feest hadden. Dus dat eindigde nogal wild. Dus mijn verjaardag was zeker geslaagd.
De rest van de afgelopen twee weken heb ik de workshop : peace & art gevolgd. Die werd gegeven door een schilder uit Goa die er meer uitzag alsof hij van Jamaica kwam met zijn reusachtige zonnebril, rasta haren, tatoeages, strakke spijkerbroeken met peace tekens. Maar hij was wel lachen en begon elke les met : ik wil dat jullie allemaal relaxen en ontspannen en dat de kunst uit jullie hart komt. Beetje vage boel dus, maar wel lachen. Vorig weekend vierde de academische coördinator haar verjaardag door een dagtrip naar Medak te organiseren. Medak is vooral populair vanwege zijn kathedraal. Wij waren daar ere-gasten. Wij werden voorin de kerk geïnstalleerd en moesten daar 2 en half uur luisteren naar een Telugu preek/dienst. In die katholieke kerk ging het van knielen, zitten, staan weer naar knielen met een snelheid die wat weg had van hoofd-schouders-knie en teen weg had. Toen moesten we ons voorstellen aan die hele kerk, en er zaten vies veel mensen in die kerk, dus dan voel je je wel even ongemakkelijk. Toen mochten de mensen geld offeren. Het was wel mooi om te zien dat mensen die dus echt geen geld hebben dan wel een geitje naar de kerk brengen, respect. Vooral de gezichten van de priesters die er volgens mij niet echt op zaten te wachten waren mooi. We gingen daar trouwens heen met een busje. En het mooie daaraan was dat ik (omdat ik op de bijrijdersstoel zat) voor linker knipperlicht mocht spelen. Dat houdt vooral in dat je andere auto's gebaard dat ze moeten stoppen als je wilt afslaan en zij je willen inhalen. Maar dat was wel mooi werk. Na de kerkdienst kregen we een rondleiding door een school uit koloniale tijd. Je kan een hoop zeggen over die tijd, maar ze konden toen wel mooie gebouwen maken. Binnen hadden ze een plank hangen met daarop allerlei munten uit Europa en zie daar ineens een oud dubbeltje en kwartje, dat was wel maf om te zien. Toen naar een oude dam waar we gezwommen hebben. En dan denk je, lekker een groot koud meer, is het water warmer dan een bad. Je moest echt een stuk het meer in en dan een beetje duiken om het koud te krijgen. Het is hier trouwens nu enorm heet en rond het middag uur staat de zon zo hoog dat er bijna geen schaduw meer is. Het was wel mooi werk om een andere student te leren zwemmen. Dat kunnen de meeste mensen hier niet. Op een dicht geknoopte broek met lucht erin. Toen we net uit het water waren zagen we een waterslang, dus toen was het zwemmen ook over. Over slangen gesproken. Hier in de tuin heeft een tuinman een Python gevangen. Dat is best een grote, zware slang en nog giftig ook. Hij was er zo trots op dat hij meteen op zijn fiets met zak en al vertrok naar de dierentuin waar ze de slang nog aangenomen hebben ook.
Afgelopen maandag een afscheid feestje voor Claire georganiseerd. Dus ik heb voor die gelegenheid panneNkoeken gebakken. Ging allemaal niet zoals het hoorde, met normaal brood boter als bakboter en wokpannen zonder steel als bakpannen. Maar uiteindelijk wel wat in elkaar geflanst en dat een van de studenten de rest van de avond steeds zei dat ze ging ontploffen omdat ze zoveel had gegeten vond ik wel een mooi compliment. De dag daarna met ons groepje Claire naar het nieuwe vliegveld gebracht. Dat is alsof je de toekomst binnenstapt. Niet normaal. Het nieuwe vliegveld heeft wel wat problemen. Zo zijn er bijvoorbeeld mensen die vroeger land hadden waar nu dus dat vliegveld is en die vinden het nu hun recht om op de stoep daar hun lunch te gebruiken en naar de vliegtuigen te kijken.
De laatste dagen vooral druk geweest met het regelen van mijn Sri Lanka reis om mijn visa te verlengen. Vanavond hebben we hier een Cook & Share omdat de twee studenten van Tanzania vanavond weg gaan. En origineel als ik ben ga ik dus pannenkoeken bakken. Ingrediënten daarvoor kun je hier alleen kopen in "the big bazaar". Dat gaat dan zo. Je komt bij de algemene ingang : Bewaker, die je fouilleert en je tas controleert. Dan naar een aparte afdeling waar je je tas moet afgeven, daar wordt door de tweede bewaker je tas nog een keer gecontroleerd. Dan de bazaar zelf in, nog een keer door een metaaldetector en je wordt nog een keer gefouilleerd. Dan moet je dus de ingrediënten uit "the imported bazaar" halen. Daar reken je af bij de kassa, dan moet je twee meter verder je tasje en de bon laten controleren door een bewaker die er dan nog een stempel op zet. Dan bij de normale kassa de rest afrekenen en dan door nog een bewaker het nog een keer laten controleren voor nog een stempel........... Als we dit in Nederland nou ook krijgen dan is het zeker snel gedaan met het aantal winkeldiefstallen. Net buiten de Big Bazaar werd ik lastig gevallen door twee bedelaarsters, en ik zeg alvast, het was niet eerlijk want zij waren met zijn tweeën en ik had mijn handen vol. De een zat aan mijn broek, om te voelen of ik klein geld had, toen begon de ander aan mijn boodschappentas te zitten. In mijn andere hand had ik een fles maaza, en toen ik probeerde bij de ene mijn boodschappen tas weg te trekken had de ander mijn fles maaza open gedraaid. Toen ik dat doorkreeg trok aan die fles waarop zij losliet en ik maaza over mij heen kreeg. Zij maakten daarvan gebruik om de fles helemaal uit m'n hand te trekken en het op een rennen te zetten. Het ergste was dat ik mijn kleren de dag daarvoor nog had gewassen, en dat is met de hand echt geen licht karweitje. Voor de liefhebbers onder jullie, rol een spijkerbroek een paar keer door het stof en probeer hem dan met de hand schoon te krijgen.
Ik ga nu pannenkoeken bakken, tot de volgende keer!
Groeten,
Jelle
Kane - damn those eyes
-
28 April 2008 - 10:19
Aukje:
Woehoeeee eerste!!! tenminste, als ik dat nog steeds ben zodra dit berichtje aankomt... Klinkt allemaal heel gaaf!
Had eigenlijk een vraagje;) Heet jouw zusje Inge?? Want dan neem ik haar dit jaar mee naar Ierland (Er stond een Inge de Jong uit Halle... Ik dacht: dat komt me bekend voor...) maar goed, dan gaat je zusje dit jaar met mij en fedderik op pad!!! Gaaf he?
Heel veel plezier nog, en tot snel een keer! (we moeten als je weer terug komt echt een keer afspreken met zn allen!!)
Groetjes!
Aukje -
28 April 2008 - 11:04
Wim:
Ha, die Jelle,
Wat is dat maaza ? is dat stroop voor op de pannenkoeken ? Dan kleven je kleren lekker. Of is het likeur voor na de pannenkoeken ? Dat zou helemaal zonde zijn.
Goede tijd op Sri Lanka !
Wim
-
28 April 2008 - 11:49
Renate:
Hoi jelle,
Fijn dat je zo'n mooie verjaardag hebt gehad en daar dus nog een jaartje ouder bent. Het was/is dus een op één stapeling van verjaardagen en vertrekfeestjes.
Wat goed dat je daarbij telkens pannenkoeken bakt :-) echte nederlandse cuisine. Wel heel vervelend van de twee bedelaars. Dat zijn vervelende momenten. Helaas iets waar je toen echt niets tegen kon doen.
En nu dus weer aan de was! Hoop dat je het spul er een beetje uitkrijgt.
Het verlengen van je visum wordt dus een mooie trip! Goed zo, lekker genieten van de komende vijf weken. Voor je het weet zit je weer in Nederland. Maar eerst nog een paar keer pannenkoeken bakken voor de mensen daar en zo af en toe de nodige verkoeling opzoeken.
Wel fijn om te lezen dat de python nu dus veilig in de dierentuin zit. Dat is toch altijd beter dan in je eigen achtertuin.
Tot de volgende weblog of mail
Groetjes,
Renate
-
28 April 2008 - 14:01
Erna:
Hej Jelle!!!
Wat 'n verhaal tog weer!
Weer leuk om bij te blijven!
Wat gaat de tijd hard!
Kom je hier ook 'ns pannekoeken doen???
"Mooi werk man"!! (nieuw stopwoordje???)
liefs uit Steeg
Erna
-
28 April 2008 - 21:01
Mamma:
Ha koekenbakker!
Lekker, zo'n python in de tuin!
Hebben ze in die bazaar geen koekenpannen? Gaat een stuk makkelijker..
Hoe vind je dat, 2 bedelaarsters die zien dat jij alles kunt kopen en iets van je willen?
Ik wens je een supergave tijd op Sri Lanka. Tot gauw!
Liefs, mamma. -
29 April 2008 - 11:48
Inge:
Hee Jelle,
Bericht van Aukje gelezen? (als Aukje dit leest: ja ik ben t zusje van Jelle:p) grappig:)
Jelle kom je snel weer thuis plz...(a)
Kus!(k) en nog heeel veel plezier -
01 Mei 2008 - 08:25
Oma:
Lieverd, zag het voor me. Jij met je handen vol en proberen te redden, wat er nog te redden viel. Heel erg eigenlijk. Wij alles, zij niets. Hebben afgelopen Vrijdag een heel gezellig huwelijksfeest gehad in de Salsa Strand beach in Rockanje. Susanne en Vincent trouwden. Heel de familie bij elkaar. Genieten. Ik wens jou een heerlijke tijd in Sri Lanka en tot 26 Mei- Dikke kus Oma
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
