Birisiri
Door: Jelle de Jong
Blijf op de hoogte en volg Jelle
17 Oktober 2007 | Bangladesh, Mymensingh
beste vrienden/familie/kenissen enz.
Ik maak het goed. Ik hoop dat het met jullie net zo gaat. Het moonwatching commite heeft de maan gezien waardoor de iftar is afgelopen en Eid is begonnen. Hier zorgt Eid voor een complete volksverhuizing, bestaande uit mensen die familie/vrienden willen bezoeken. Iedereen heeft nieuwe kleren aan en loopt met balonnen en het mooie is dat iedereen er aan mee doet.
Afgelopen zaterdag ben ik naar Birisiri geweest voor een meeting van een baptistische jongerenbeweging. Het dorpje ligt 70 km hier vandaan tegen de grens van India richting China. We begonnen de reis met de bus, niet met de trein en dat snap je meteen als je de rails hier ziet die meer krom dan recht is. Daarom gebeurd het nog wel eens dat de trein ontspoord en dat je dan moet lopen. Die bus had er goed de vaart in, maar na 3 dorpjes gaf ie de geest. Na een half uur provisorisch gerepareer deed hij het nog steeds niet en gingen we verder met een andere bus. Die bus was al helemaal vol en er was alleen plaats op het dak. Volgens broeder Giom kan je niet in Bangladesh zijn geweest zonder een keer zo te reizen en het was ook een prachtige ervaring zolang je maar op tijd bukt voor laaghangende takken. Bovenop de bus heb je wel een mooi uitzicht. Dit was de eerste keer dat ik het platteland zag. Echt prachtig en erg groen. Rijstvelden, visgronden, moerassen en kleine bossen wisselen zich af. Daartussen kleine hutten die vooral bestaan uit golfplaten. Af en toe passeerden we een klein dorpje en die dorpjes lijken helemaal uit golfplaten te bestaan. De doorgaande weg ligt op een dijk maar de waterschade van de overstromingen is vaak goed zichtbaar. Grote stukken asfalt zijn weggeslagen of weggezakt. Dat zorgt voor enorme gaten en volgens de mensen hier kunnen de bussen dan dansen. Zelfs broeder Giom die al een keer met bus en al is omgevallen had het een paar keer moeilijk. Toen met de pont verder vanwege een kapotte brug. Die brug was 3 jaar geleden ingestort. Dat vind de plaatselijke bevolking niet erg want de pontjes en de rickshaws naar de bussen aan beide zijden verdienen er goed aan.
In birisiri werden we uitgenodigd voor een cricketwedstrijd. Vrijwel iedereen die ik ontmoet vraagt als vraag nummer 4 wat mij favoriete cricketteam is. Ik heb 10 keer uitgelegd dat die sport in Nederland niet zo populair is en dat ik de teams niet ken, tot ik bedacht dat ik dit nog heel vaak zal moeten uitleggen en daarom zeg ik nu maar Australie (aardsvijand). Na de Taize dienst gingen we om half negen weer terug. Bij gebrek aan wat voor soort voertuig dan ook dus lopend. Dat is echt een hele aparte ervaring om aan het begin van de avond te weten dat je nog 70 km moet en dan maar gewoon te gaan lopen en ziet wat er gebeurd. Uiteindelijk een rickshaw gevonden, toen een pont, toen weer een rickshaw, een tempo(3-wieligetaxibrommer, bedoelt voor 5 maar vaak gebruikt door 10) een bus en toen weer een rickshaw om na 5 uur weer bij mijn kamer te zijn. Vroeger gebruikte de broeders liever de fiets voor dit soort afstanden omdat ze dan altijd het wedstrijdje met de bussen wonnen.
Zoals eerder verteld werk ik in een gehandicpten tehuis, en de zorg van de vrijwilligers daar kent geen grenzen. Ik had mijn teen gestoten op het puinpad daarheen en ze rusten niet voor die teen geheel verzorgd en verbonde was (totaal niet nodig) en het mooiste was nog dat de dag daarna de steen weg was gehaald.
Met de gehandicapten afgelopen week een boottochtje gemaakt. Echt prachtig om te zien met hoe weinig je ze zo vrolijk kunt maken. Ik was alleen echt enorm verbaasd dat ze alle vuilnis gewoon overboord gooien. Dat is opzich wel logisch want een ophaaldienst voor vuilnis kennen ze hier niet en anders belandt het toch langs de kant van de weg. Daar halen anderen mensen weer hetgene uit wat ze kunnen gebruiken. Het mooie is dan ook dat de prullenbak op de computer hier geen prullebak heet maar recycle tin. In dat tehuis lunch ik ook elke dag. Zoals sommige van jullie wel weten is er weinig dat ik niet eet, maar als je de vis hier proeft heb je echt het idee dat je proeft waar die ooit gezwommen heeft (riool). Zeg dan maar dat ik geen honger meer heb, waar dan ook een kern van waarheid in zit. Mooi is ook dat de mensen hier onwijs trots zijn om hun mobiel( met monotone ringtone). Als ze gebeld worden laten ze hem eerst 10 sec overgaan, doen alsof ze hem niet horen, om hem dan uiterst beheerst uit hun broekzak te halen, te kijken wie er de rust verstoord, en dan dat een paar keer gecontroleerd te hebben langzaam op te nemen. Eerst dacht ik dat het een enkeling was maar heb inmiddels nog niemand anders, anders zien opnemen. Ik leer inmiddels ook maar wat bengaals want ik vroeg in het engels om wat waspoeder te kopen voor mn kleren en ze kwamen terug met damenszeep.
De rest bewaar ik voor de volgende keer.
Met vriendelijke groet.
Jelle
Ik maak het goed. Ik hoop dat het met jullie net zo gaat. Het moonwatching commite heeft de maan gezien waardoor de iftar is afgelopen en Eid is begonnen. Hier zorgt Eid voor een complete volksverhuizing, bestaande uit mensen die familie/vrienden willen bezoeken. Iedereen heeft nieuwe kleren aan en loopt met balonnen en het mooie is dat iedereen er aan mee doet.
Afgelopen zaterdag ben ik naar Birisiri geweest voor een meeting van een baptistische jongerenbeweging. Het dorpje ligt 70 km hier vandaan tegen de grens van India richting China. We begonnen de reis met de bus, niet met de trein en dat snap je meteen als je de rails hier ziet die meer krom dan recht is. Daarom gebeurd het nog wel eens dat de trein ontspoord en dat je dan moet lopen. Die bus had er goed de vaart in, maar na 3 dorpjes gaf ie de geest. Na een half uur provisorisch gerepareer deed hij het nog steeds niet en gingen we verder met een andere bus. Die bus was al helemaal vol en er was alleen plaats op het dak. Volgens broeder Giom kan je niet in Bangladesh zijn geweest zonder een keer zo te reizen en het was ook een prachtige ervaring zolang je maar op tijd bukt voor laaghangende takken. Bovenop de bus heb je wel een mooi uitzicht. Dit was de eerste keer dat ik het platteland zag. Echt prachtig en erg groen. Rijstvelden, visgronden, moerassen en kleine bossen wisselen zich af. Daartussen kleine hutten die vooral bestaan uit golfplaten. Af en toe passeerden we een klein dorpje en die dorpjes lijken helemaal uit golfplaten te bestaan. De doorgaande weg ligt op een dijk maar de waterschade van de overstromingen is vaak goed zichtbaar. Grote stukken asfalt zijn weggeslagen of weggezakt. Dat zorgt voor enorme gaten en volgens de mensen hier kunnen de bussen dan dansen. Zelfs broeder Giom die al een keer met bus en al is omgevallen had het een paar keer moeilijk. Toen met de pont verder vanwege een kapotte brug. Die brug was 3 jaar geleden ingestort. Dat vind de plaatselijke bevolking niet erg want de pontjes en de rickshaws naar de bussen aan beide zijden verdienen er goed aan.
In birisiri werden we uitgenodigd voor een cricketwedstrijd. Vrijwel iedereen die ik ontmoet vraagt als vraag nummer 4 wat mij favoriete cricketteam is. Ik heb 10 keer uitgelegd dat die sport in Nederland niet zo populair is en dat ik de teams niet ken, tot ik bedacht dat ik dit nog heel vaak zal moeten uitleggen en daarom zeg ik nu maar Australie (aardsvijand). Na de Taize dienst gingen we om half negen weer terug. Bij gebrek aan wat voor soort voertuig dan ook dus lopend. Dat is echt een hele aparte ervaring om aan het begin van de avond te weten dat je nog 70 km moet en dan maar gewoon te gaan lopen en ziet wat er gebeurd. Uiteindelijk een rickshaw gevonden, toen een pont, toen weer een rickshaw, een tempo(3-wieligetaxibrommer, bedoelt voor 5 maar vaak gebruikt door 10) een bus en toen weer een rickshaw om na 5 uur weer bij mijn kamer te zijn. Vroeger gebruikte de broeders liever de fiets voor dit soort afstanden omdat ze dan altijd het wedstrijdje met de bussen wonnen.
Zoals eerder verteld werk ik in een gehandicpten tehuis, en de zorg van de vrijwilligers daar kent geen grenzen. Ik had mijn teen gestoten op het puinpad daarheen en ze rusten niet voor die teen geheel verzorgd en verbonde was (totaal niet nodig) en het mooiste was nog dat de dag daarna de steen weg was gehaald.
Met de gehandicapten afgelopen week een boottochtje gemaakt. Echt prachtig om te zien met hoe weinig je ze zo vrolijk kunt maken. Ik was alleen echt enorm verbaasd dat ze alle vuilnis gewoon overboord gooien. Dat is opzich wel logisch want een ophaaldienst voor vuilnis kennen ze hier niet en anders belandt het toch langs de kant van de weg. Daar halen anderen mensen weer hetgene uit wat ze kunnen gebruiken. Het mooie is dan ook dat de prullenbak op de computer hier geen prullebak heet maar recycle tin. In dat tehuis lunch ik ook elke dag. Zoals sommige van jullie wel weten is er weinig dat ik niet eet, maar als je de vis hier proeft heb je echt het idee dat je proeft waar die ooit gezwommen heeft (riool). Zeg dan maar dat ik geen honger meer heb, waar dan ook een kern van waarheid in zit. Mooi is ook dat de mensen hier onwijs trots zijn om hun mobiel( met monotone ringtone). Als ze gebeld worden laten ze hem eerst 10 sec overgaan, doen alsof ze hem niet horen, om hem dan uiterst beheerst uit hun broekzak te halen, te kijken wie er de rust verstoord, en dan dat een paar keer gecontroleerd te hebben langzaam op te nemen. Eerst dacht ik dat het een enkeling was maar heb inmiddels nog niemand anders, anders zien opnemen. Ik leer inmiddels ook maar wat bengaals want ik vroeg in het engels om wat waspoeder te kopen voor mn kleren en ze kwamen terug met damenszeep.
De rest bewaar ik voor de volgende keer.
Met vriendelijke groet.
Jelle
-
17 Oktober 2007 - 12:56
David:
heey jelle mooie foto's
! nog veel geluk daaro!
van david. -
17 Oktober 2007 - 13:08
Wendy En PP:
He Jelle,
Ik geniet nog steeds van je verhalen, toffe foto,s dank je wel voor het delen.
Hier gaat alles goed alleen wat in de lappenmand allemaal, maar dat gaat wel weer over..
PP heeft nu wat meer piano lessen gehad en gaat nu inzien dat hij er even door heen moet door het saaie stuk.
Ik heb een massage cursus gedaan, dus is pp weer extra blij zeker nu zijn rug niet goed mee werkt.
De kinderen doen het goed!
tot snel Jelle -
17 Oktober 2007 - 13:20
Chantal:
Jellie!!
Wat heb je het allemaal weer mooi opgeschreven. Vooral dat ritje op! die bus was leuk om te lezen. :D Verder is het mooi om te lezen hoe je de mensen daar met een boottochtje een leuke dag hebt bezorgd :)
Ga zo door en een ;) van Chantal -
17 Oktober 2007 - 13:35
Mamma:
Gaaf verhaal weer! Toch attent van ze dat ze die steen hebben weggehaald...Ze kennen daar blijkbaar hun spreekwoorden.
En dank je wel voor de foto's!!! Kabeltje is dus gelukt!? Is dat broeder Giom op één van de foto's (bij de bus)?
Dapper dat als je met bus en al bent omgevallen,je er toch weer in stapt.
Doe hem de groeten.
Hou je haaks en geniet ze!!!
Liefs, mamma. -
17 Oktober 2007 - 14:55
Evert-Jan:
Ha die Jelle. Leuk om weer te lezen waar je bent geweest en wat je hebt meegemaakt. Je hebt inmiddels al heel wat indrukken opgedaan in de korte tijd dat je er nu bent. ook leuk om je foto's te zien. Je kunt je dan wat makkelijker in de omgeving en situatie inleven. De vis is hier overigens erg lekker ...
Ik ben alweer benieuwd naar de komende verhalen. Heel veel plezier, uithoudingsvermogen, inlevingsvermogen, etc...
Evert-Jan -
17 Oktober 2007 - 15:09
Judith:
Ha Jelle! Wat een prachtige verhalen! Keep up the good work! Hier alles prima! Tot je volgende avonturen verhaal!
Liefs, Judith, Dennis en Frederique -
17 Oktober 2007 - 18:29
Estelle:
Heey Jelle!
Wat een verhalen... en wij hier maar klagen over de syntus treinen! haha die zijn soms wel vol maar ik heb nog nooit op het dak hoeven zitten:P Leuke foto's ook zeg! Maarre...ik mis nog steeds een baardfoto:P
En leuk nieuws van hier: ik ben geslaagd voor mijn rijexamen! (jeeeeeeee:D)
Groetjes, Estelle -
17 Oktober 2007 - 20:49
Wim:
Ha die Jelle
Zo te lezen gaat het je erg goed. Je vertel-talent ontwikkelt zich razendsnel. Jouw bus-ervaringen roepen bij mij wat deja-vu momenten op. Hebben ze ook nog muziek in de bussen ? En hoe is de vering ?
Goede tijd gewenst, Wim -
17 Oktober 2007 - 20:53
Erna:
Hej Jellie boy!!:):)xxx
Nou, ik denk dat jij niet meer zo gauw "wiekendje Drenthe" of all places zult gaan bezoeken....
Mooie verhalen! Bijna niet te bevatten!
Gaan aankomende week, weekje weg!
Als 't vliegtuig "uitschiet" kom ik bakkie koffie halen.......
xxx
Erna
ps; 'kga naar Spanje, dus 'kdenk niet dat je al moet gaan bonen malen...
xxx
:):( -
18 Oktober 2007 - 08:49
Elise:
Mmm en dan loop ik de zeuren op die treinen in Nederland die zo heen en weer schudden (en dan denk je: heb ik hier nou vorige week een uur voor in de bus gezeten vanwege onderhoud aan het spoor)! En als ik dan eens in de bus zit ben ik toch blij dat ik in de bus mag in plaats van erop zoals jij :P! Maar een tof verhaal weer :)! Ben vooral erg blij met de foto's! Nu kan ik me tenminste iets beter voorstellen waar je zit en dat je echt aan de andere kant van de wereld zit ;)! Ik heb lekker vakantie al is het vrij saai aangezien Tes gewoon school heeft (schoolexamenweek zelfs). Ze durft nog steeds niet met de trein van of naar Groningen, anders waren we samen naar Grun gegaan morgen en er een leuk zussenweekend van gemaakt maar helaas ze wil niet alleen terug :(! En ik heb maandag weer gewoon les! Of zoals je zelf zegt: sommige mensen doen wat met hun leven :P! Al doe jij dat op dit moment zeker niet minder dan ik! Geniet van alles wat je ziet en hou je taai!
Kus Lies -
18 Oktober 2007 - 13:40
Noortje:
Erg leuk om je beschrijvende verhalen te lezen. De manier waarop je schrijft, geeft de lezer een aardig beeld van wat jij ziet en meemaakt. Ook bij mij komen er weer herinneringen naar boven van busreizen in Venezuela, waarbij er altijd meerdere bussen nodig zijn om 1 stuk te rijden en een treinreis óp het dak van de trein in Ecuador, die halverwege achteruit terugmoest omdat de rails was weggeslagen. Die beelden helpen wel bij het visualiseren van je verhalen. Succes met alles wat je doet en blijf genieten! Groetjes, Noortje (je weet wel (?), vriendin van je mama) -
19 Oktober 2007 - 14:38
Kim:
Hey Jelle!
Ik dacht bij mezelf dat je het wel leuk zou vinden dat ik ook ffies iets achter laat! ;) :P
Ik hoor iedere woensdag vol genot van je oma hoe geweldig je het daar hebt!! :D
De verhalen die je schrijft zijn ook erg leuk om te lezen!! :)
Van de foto's hebben je oma en ik ook heel erg genoten om te zien!! Zijn echt heel mooi geworden!!
Op deze manier kunnen we (inderdaad Evert Jan!?) heel erg goed inschatten waar je je bevindt en wat je allemaal om je heen ziet!! Erg leuk om te zien! Geniet er vooral erg veel van!! (zo'n ervaring hebben niet veel mensen meegekregen!!)
Ik heb erg veel bewondering voor wat je doet voor die kindertjes!! Echt een dikke (Y)duim!! ;)
Groetjes van Kim (de hulp van Oma! ;) ) -
21 Oktober 2007 - 20:05
Rob:
Mooi verhaal en foto's.
Babs heeft gisteren haar verjaardag gevierd met een etentje in Ellecom met José, Arienne, Nadine en mij bij gebrek aan Dick en David.
Die 70 km heb je toch nog snel afgelegd!
Hartelijke groet van Babs en mij -
22 Oktober 2007 - 08:46
Emke En Laurina:
Lieve Jelle,
Wij dachten dat wij het soms erg hadden, maar na het lezen van jouw verhaal voelen wij ons gelijk een stuk beter ;)! Heerlijk om te lezen! Wij vragen ons toch af of je daar ook nog net zo veel praat als thuis!? Of is de taal toch een te grote barriere!?
Geniet nog van de komende ervaringen enne, op tijd blijven bukken he want willen je graag heel terug zien!
Liefs vanuit Zambia! -
22 Oktober 2007 - 09:32
Oma:
lieverd, wat vond ik het leuk om afgelopen woensdag even met jou te praten. de foto,s zijn erg mooi en het verhaal met de steen was prachtig. misschien kun je eens een foto sturen, waar jij ook opstaat. Dat zou ik erg leuk vinden. Je bent bijna al weer een maand weg, Het gaat snel. dit was het weer. Pas heel goed op jezelf. liefs oma. -
22 Oktober 2007 - 10:21
Jo Berendsen :
He Jelle wat een onderneming petje voor je af succes met alles, mooie foto's -
25 Oktober 2007 - 10:18
Geert :
Heey Jelle, wanneer komt er een nieuw verhaal? Ik heb nu toch herfstvakantie genoeg tijd en zin om te lezen dus.
Begint hier wel echt frisjes te worden... Maar zo te zien ervaar jij hinder van geheel andere natuur verschijnselen(zie foto: fietsen in water/ zijn die aan het banden plakken:P)
Groetjes Geert
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
